بررسی شیوع آنتی بادی igg پاروویروس b۱۹ دربیماران هموفیل مراجعه کننده به مرکز بیماری های خاص شیراز

چکید ه سابقه و هدف   پاروویروس b19 عامل بیماری پنجم (erythema infectiosum) در بچه ها می باشد. ویروس b19 فاقد غشای لیپیدی است و نسبت به بیشتر عوامل فیزیکوشیمیایی مقاوم می باشد. در بیماران هموفیل که محصولات خونی دریافت می کنند، احتمال انتقال عفونت ویروس زیاد است. این مطالعه به منظور بررسی شیوع آنتی بادی igg پاروویروس b19 در بیماران هموفیل انجام شده است.   مواد وروش ها   این پژوهش به صورت مقطعی و توصیفی ا نجام شد . جهت بررسی شیوع آنتی بادی igg علیه پاروویروس b19 در بیماران هموفیل a یا b یا بیماران فون ویل براند، 180 بیمار هموفیل به روش الایزا آزمایش شدند. نتایج به دست آمده با 400 نمونه کنترل (اهداکننده خون مذکر و بچه های مذکر) که از نظر سنی با بیماران سازگار بودند، مقایسه گردیدند. اطلاعات جمع آوری شده به وسیله نرم افزار آماری 10/10 spss و آزمون آماری کای دو(chi-square) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها   شیوع آنتی بادی igg در بیماران هموفیل 74% و در گروه کنترل 5/56% بود(001/0p< ). بیماران هموفیل که جهت درمان، داروهایی مثل فاکتور هشت متراکم، پلاسمای تازه منجمدشده یارسوب کرایو استفاده می نمودند، (باتوجه به این که محصول قبلاً باروش solvent/detergent یا با روش پاستوریزاسیون، ویروس زدایی شده) هیچ اختلافی از نظر شیوع آنتی بادی نشان ندادند. نتیجه گیری   مشاهدات نشان می دهد که پاروویروس b19 می تواند از طریق محصولات خون متناوباً انتقال یابد. بنابراین روش های ویروس زدایی موجود قادر نیستند مانع از انتقال عفونت b19 شوند. کلمات کلیدی: پاروویروس b19 ، هموفیلی، ویروس زدایی ، محصو ل پلاسمایی